Hussars

{Hussars}Drax

HETMANI:

Hetman Wielki Koronny
{Hussars}Spy [link widoczny dla zalogowanych]

Hetman Polny Koronny
{Hussars}Scooter [link widoczny dla zalogowanych]

Hetman Nadworny
{Hussars}Belizariusz [link widoczny dla zalogowanych]

{Hussars}Dondor [link widoczny dla zalogowanych]

ROTMISTRZOWIE:

HUSARZE:

{Hussars}blindfollower

HONOROWI CZŁONKOWIE KLANU:

{Hussars}Wizard

{Hussars}Brudolf

{Hussars}Drax

NIEAKTYWNI:

{Hussars}Fald [link widoczny dla zalogowanych]

{Hussars}DeMichels [link widoczny dla zalogowanych]

{Hussars}Gniewko [link widoczny dla zalogowanych]

{Hussars}Nevrast [link widoczny dla zalogowanych]

{Hussars}PrzeDirty

{Hussars}Czekus

{Hussars}Jotek

{Hussars}Pan Kowalski

{Hussars}Roland

{Hussars}Gimli

{Hussars}Avebart

{Hussars}Laiszt

{Hussars}Krassus

{Hussars}Mściwoj

REKRUCI:

Bitwa pod Kircholmem

"Stoczona została dnia 27 września 1605 roku, w czasie polsko-szwedzkiej wojny o Inflanty, w latach 1600-1611. Przyczyną owej bitwy były zmagania o dominium Maris Baltici.

Było to jedno z najświetniejszych zwycięstw I Rzeczypospolitej. Blisko czterotysięczna polsko-litewska armia pod dowództwem Jana Karola Chodkiewicza (1300 piechoty, 2600 jazdy i 5 dział, w tym oddziały kozackie i tatarskie), głównie dzięki twórczemu użyciu przez wodza polskiego husarii jako siły przełamującej, rozgromiła niemal czterokrotnie liczniejszą armię szwedzką pod dowództwem Karola IX (11 tys. piechoty, 3 tys. jazdy i 11 dział - oprócz Szwedów walczyli zaciężni żołnierze holenderscy, szkoccy i niemieccy).

Polacy stracili około 100 zabitych i 200 rannych żołnierzy, głównie kawalerzystów, oraz 400 koni. Niewielką liczbę zabitych tłumaczy się tym, że atak nastąpił bardzo szybko, a jeźdźcy kryli się za końskimi karkami. Jednak strata koni oznaczała wyeliminowanie z walki na dłuższy czas wielu kawalerzystów, gdyż długo ćwiczone konie husarskie były trudne do zastąpienia.

Szwedzi stracili około 9,5 tys. żołnierzy, czyli 2/3 stanu osobowego armii - znaczna ich część padła w czasie ucieczki - a ponadto zostali zmuszeni do odstąpienia od oblężenia Rygi.

Pomimo tego zwycięstwa, parę lat później wojna polsko-szwedzka rozgorzała na nowo, kiedy nowy król Szwecji Gustaw Adolf zaatakował Inflanty.

Taktyka Polska, która zapewniła to zwycięstwo (w dużym uproszczeniu): Polacy ustawili odwrót, uciekając na górę wzniesienia. Gdy oddziały szwedzkie ruszyły w pogoń piechota, nieliczna artyleria zawróciły i zaatakowali z górki na nie przegrupowanych i zaskoczonych Szwedów. Kawaleria wykonała szarżę z flanki."